Van Baskenland tot Catalonië: Roda de Isàbena tot Planoles

Deze reis door de Pyreneeën vertrekt vanuit Biarritz, een plek die gemakkelijk bereikbaar is met de trein. Je kan er je motor gemakkelijk naartoe verschepen met de autotrein. Lees meer over je motor op de autotrein zetten in dit artikel. Deze route laat je alle aspecten van de Spaanse Pyreneeën in één dag zien. We vetrekken met de Isàbena aan onze zijde richting Zuid naar Benabarra. Onderweg rij je over de Cerro Calvera, een indrukwekkende rotsformatie waar ook mountain bike routes liggen. Benabarra is nog zo'n slaperig Spaans stadjes waar niets te beleven valt, maar wel met een groot fort bovenop de berg. Het gebouw van Moorse origine staat op weinig toeristische kaarten maar werd recent tot in de puntje gerestaureerd en is zeker een stop waard.

Hier nemen we even de hoofdweg richting oost naar Tremp en verder opnieuw op bochtige bergwegen. Wie voor een culinair avontuurtje te vinden is moet zeker de route volledig volgen tot Montanisell. Dat betekent een 7-tal kilometer off-road rijden, maar niets wat ervaren motorrijder op een hoogpoter of zelfs een tourmotor niet aankan. Aan het einde van dit stukje avontuur wacht je Cal Borda (rij gewoon de binnenkoer op). In dit restaurant laat je je best verwennen door de 'dagschotel', dat betekent als voorgerecht huisgemaakte worst (salami, chorizo, ...) naar believen zelf van snijden, en vervolgens een lekker stoofpotje. Wij lieten ons van elk van de vier hoofdschotels een beetje serveren (konijn, kip, varkenspoot en lokaal geschoten everzwijn). En net als je denkt dat je de enige bent die daar die middag komt eten, loopt het restaurant vol met locals en avontuurlijke toeristen.

Vanuit Montanisell kan wel terug over het asfalt terug weg. We laten letterlijk Andorra links liggen en duwen even door in de skigebieden meer naar het oosten. Eindbestemming is Planoles, alweer een klein Spaans dorp dat ergens verloren ligt tussen La Molina en Ribes. Als kers op de taart van de motordag krijg je de een afdaling geserveerd dat alle beroemde Zwitserse bergpassen laat verbleken.

In Planoles vind je camping Can Fosses, een rustige camping met goede infrastructuur. Shoppen doe je bij de lokale bakker en kruidenier die je in vlot Catalaans te woord staan.

Van Baskenland tot Catalonië: Biescas tot Roda de Isàbena

Deze reis door de Pyreneeën vertrekt vanuit Biarritz, een plek die gemakkelijk bereikbaar is met de trein. Je kan er je motor gemakkelijk naartoe verschepen met de autotrein. Lees meer over je motor op de autotrein zetten in dit artikel. Vanaf de camping in Gavin vertrekt de route opnieuw richting oost. Het eerste bord zegt: 22 kilometer bochtige weg ... FEEST! En het houdt niet op bij 22 kilometer, zowat 90% van de dag zullen we doorbrengen met sturen van één bocht naar de andere. Deze streek is ook bekend omwille van de mooie bergwandelingen, parapente en ULM vluchten. Dat toerisme brengt ook de nodige horeca met zich mee en het is dan ook geen probleem om een lekkere 'menu del dia' te vinden op en een terrasje en tegen democratische prijzen. Wij lunchten in Castejòn de Sos, in de hoofdstraat vind je verschillende leuke plekken, en kan je motor vlot kwijt.

Nog 50 kilometer bergbochten verder slaan we rechts af naar het zuiden en volgen kronkels van de Isàbena rivier tot Roda de Isàbena. Dit piepklein dorp kijkt uit over de ganse streek en laat je alle aardrijkskundige fenomenen zien die je op school in theorie hebt uitgelegd gekregen. En het dorp heeft nog meer te bieden, het is namelijk het kleinste dorp met een kathedraal in gans Spanje. Zeker de moeite waard van een bezoek waard en neem ook de tijd om een rondleiding te nemen in de kathedraal. Als motorrijder zit je hier perfect om allerhande ritjes te maken, zowel on-road als off-road.

Het mag dan ook niet verbazen Camping Isàbena een kilometer terug altijd wel een aantal motorrijders op bezoek heeft. De Spaanse sfeer en Duitse organisatie van de familie Badia zorgt voor een perfect mix.

Van Baskenland tot Catalonië: St-Jean-Pied-de-Port tot Biescas

Deze reis door de Pyreneeën vertrekt vanuit Biarritz, een plek die gemakkelijk bereikbaar is met de trein. Je kan er je motor gemakkelijk naartoe verschepen met de autotrein. Lees meer over je motor op de autotrein zetten in dit artikel. De Spanjaarden noemen 'hun' kant van de Pyreneeën niet voor niets de 'droge' kant. Het kan aan de Franse kant behoorlijk vochtig zijn, dus gaan we vanaf hier resoluut richting Spanje. Maar niet zonder eerst nog even een prachtig bergpad (perfect berijdbaar) te kiezen met fenomenale vergezichten en kans op ontmoetingen met met gieren (wij zagen er twee van dichtbij), koeien en schapen. Schrik niet als je een bocht om rijdt en daar plots 600 kilogram rundsvlees staat naar jou te kijken. Wat verderop zijn het dan weer paarden die vrij in de natuur rondlopen. Wat verderop slaan we af richting Zuid, de vallei van de Ossau in die ons tot 1800 meter hoog zal leiden langs de Col d'Ossau. Hou die camera klaar voor nog meer prachtige plaatjes van alpenweiden, bergtoppen, grazende koeien met grote bellen en nog meer van fraais waarvan je dacht dat de Alpen er een patent op hadden.

Eens de grens met Spanje over dalen we af naar warmere gebieden en in de buurt van Biescas houden we het vele bochtenwerk voor bekeken en slaan we onze tent op in de uiterst comfortabele (zeg maar luxueuze) camping in Gavin. Terrasje, restaurant, supermarktje en een fijn zwembad gecombineerd met ronduit schitterende sanitaire infrastructuur, een aanrader.

Naar het zuiden met de motor op de autotrein

2014-08-16-13.04.49.jpg
Motor op de trein

Motor op de trein

Of op de mototrein zo je wil ...

Edit 2021: De autotrein dienst is ondertussen overgenomen door https://www.hiflow.com.

Het zijn enkel nog motorrijders met grijs haar die zich herinneren dat je in Brussel je voertuig op de trein kon zetten richting Zuiden. Met het verdwijnen van die dienst vanuit Schaerbeek is het idee om je auto of motor op de trein te zetten blijkbaar uit ons collectief denken verdwenen. Geheel onterecht want zeker als motorrijder kan je op die manier een pak verder op reis zonder je zuurverdiende vakantiedagen op een saaie snelweg te slijten. Maar wat kan er precies en hoe werkt het? Mototravel ging op onderzoek uit.

Vanuit Belgie of Nederland zijn er twee mogelijke vertrekpunten: Dusseldorf in Duitsland (met DB) voor wie richting Italië, Frankrijk, Zuid-Duitsland of Oostenrijk wil, en Parijs (met SNCF) voor wie Naar Zuid Frankrijk wil (vanuit Parijs kan je naar Avignon, Biarritz, Bordeaux, Narbonne, Nice en Fréjus-Saint-Raphaël). Voor ons experiment kozen we als bestemming Biarritz helemaal in het Zuiden aan de Atlantische kust.

Om te beginnen reserveer je heel eenvoudig je tickets bij de SNCF op deze website: https://www.hiflow.com (enkel in het Frans, maar zo voor de hand liggend dat dat niet echt een obstakel mag vormen). Geen zin om je beste frans uit te halen? Dan kan je ook een autotrein biljet bij de NMBS telefonisch boeken. Voor ongeveer 180 euro hebben we binnen de 5 minuten gereserveerd en betaald. We kiezen er voor om de biljetten gratis naar huis te laten opsturen. Dat gebeurt binnen de week en wij hadden nog twee weken tijd. Bij het boeken moet je een aantal zaken over de afmetingen van je motor bevestigen. Het enige wat mij een beetje zorgen baarde was de maximale hoogte van 1,5 meter. Onze BMW R1200GSa is zeker hoger, maar als je het scherm losmaakt en eventueel de spiegels eraf haalt blijf je met deze reus onder de limiet. Let wel, je op dit moment heb je enkel een biljet voor je motor, je moet zelf ook nog op je bestemming geraken. Wij kozen ervoor om aansluitend ook biljetten te bestellen voor de TGV naar Biarritz diezelfde dag. Dat is een handig optie, om 11u ’s avonds ben je al in het Zuiden en kan het geniete beginnen. Je kan ook de dag erna kan vertrekken nadat je een nachtje in Parijs hebt doorgebracht, dan kom je rond de middag aan in Biarritz, zowat tegelijk met je motor. De opties vliegtuig of liften hebben we niet uitgezocht.

Bij het pakken van de motor hou je best rekening met de voorwaarde van de autotrein dat losse bagage niet is toegestaan. Dus enkel harde koffers kunnen mee op de trein, al de rest moet je zelf meenemen. Een beetje optimistisch gingen wij ervan uit dat op z'n minst de tent op de motor kon blijven hangen. Als ze er niet afvalt gedurende 250 autostrade-kilometers, dan zal dat op de trin ook wel lukken zeker? Een kleine misrekening, maar daarover later meer. We voorzagen ook een extra tas om motorlaarzen en broek mee te nemen op te trein, en ook tasjes voor de helm.

Gepakt en gezakt ging het op zaterdagochtend richting Parijs. Vertrek rond 10u betekent aankomen rond 13u in Gare de Bercy (in het Zuiden van Parijs). Perfecte timing want we mochten de motor achterlaten bij de trein tussen 13u en 17u30. Alles zat mee en we waren al voor 13u aan het station. Geen probleem, er stond zelfs al een drietal motoren klaar met dezelfde bestemming. De sympathieke begeleider wist ons te vertellen dat er helemaal niets los moet aan de motor om onder se 1,5 meter te komen. Er hangt een bordje tegen een pilaar die de maximale hoogte aangeeft en daar bleef de GSa ruim onder. Als het over de bagage ging is de man echter minder flexibel. Tassen, of in ons geval de tent, die met snelbinders of spanriemen op de motor hangen gaan mee 'op eigen risico', en hij adviseerde ten stelligste om toch maar alles mee te nemen. Op de waarom-vraag komt een duidelijk (?) antwoord: op de trein kunnen altijd vonken van de electrische bovenleidingen springen en de spanriemen doorbranden ... Wat dat dan met de lak, zadel of andere plastic motoronderdelen doet is ons een raadsel. Maar goed, we waren ingesteld op het betere hijs en sleurwerk dus die tent kon er ook nog wel bij. Nog even een handtekening op een formuliertje waarop bestaande schade aan de motor is aangemerkt en we kunnen weg. Dat laatste lijkt eerder een formaliteit bedacht door een ambtenaar die nog nooit in een station geweest is want het blijft bij twee kruisjes voor een kras en een loszitten stukje plastic. De gedeukte kleppendeksels links en rechts en andere ‘gebruikssporen’ van twee weken off-road in IJsland zijn blijkbaar niet het noteren waarde. Al bij al gaf vooral het personeel ons wel het nodige vertrouwen. Op eenvoudige vraag werd in detail uitgelegd hoe de motor zou vastgemaakt worden (met speciale, onbrandbare, riemen) en onze motor is zeker niet de enige die op de trein gezet werd of terugkwam. We zagen onder andere een fancy Can-Am staan en enkele prijzige Harley’s veilig van de trein rollen.

Eens de motor afgeleverd namen we een taxi naar Gare Montparnasse waar we later die middag een TGV zouden nemen. Metro had ook gekund maar we willen het sleuren met tassen, laarzen en helmen toch een beetje binnen de perken houden. Op dezelfde reden stopten we de gehele zwik in een baggage locker in het station terwijl we de buurt van het station verkenden en een hapje aten. Als je al die zaken begint op te tellen dan loopt de rekening wel op, 7 euro hier en 12 euro daar,  200 euro TGV (voor twee) en straks in Biarritz moeten we ook nog in het stadscentrum geraken en natuurlijk een hotel betalen. Dus een grote besparen tegenover zelf rijden doe je niet.

De rit naar het Zuiden verliep vlotjes. Terwijl we tegen 300 km/u door Frankrijk gleden vroegen we ons af hoe we 5u 30 min onderweg gingen zijn. Een dik uur na vertrek zijn we al bijna halfweg. Het antwoord volgde snel: Hoe verder we van Parijs verwijderd waren hoe trager de trein ging rijden. Eerst viel de snelheid terug naar 150km/u en dan volgende er een reeks tussenstops. Maar stipt om 10u45 rolden we het bescheiden station van Biarritz binnen. Twee haltes verder zoud de trein aan het eindstation Hendaye aankomen, vlak bij de Spaanse grens. Een taxi te pakken krijgen bleek op een zomerse zaterdagavond niet zo evident en toen we meer dan een half uur later nog steeds stonden te wachten besloten we op de net aangekomen lijnbus te springen. Op die manier kwamen we ook tamelijk vlot en voor 2 euro in plaats van 15 euro bij ons hotel in centrum Biarritz. Wij checkten in bij Hotel Oxo en vonden dat perfect. In het centrum maar toch rustig, netjes en aangenaam en niet te duur (ongeveer 90 euro).

Op zondag voormiddag namen we de tijd voor een bezoekje aan de stad en aten we een hapje in de buurt van 'Les Halles'. Maar zo tegen 13u begon de motor microbe toch flink te kriebelen, wetende dat we ons stalen ros vanaf 12u mochten ophalen aan het station. Dus bagage oppikken en taxi richting station!

Daar aangekomen zagen we de beemer netjes staan op een afgesloten terrein. In ruil voor de papieren die we bij aflevering kregen, overhandigde de vriendelijke dame in het kantoor ons de sleutel van de motor. Ze wandelt even mee op de poort te openen en enkele minuten later staan we op straat met een motor die tip top in orde blijkt. Nog even de losse baggage opbinden en de reis kan nu echt beginnen.

Met welke kosten moet je rekenen? (prijzen bij benadering op basis van onze ervaring in de zomer en  twee weken op voorhand geboekt)

  • Treinticket motor: 180 euro

  • Ticket motorrijder: 90 euro

  • Taxi van Gare de Bercy naar Gare Montparnasse: 13 euro

  • Locker: 7 euro

  • Bus naar hotel in Biarritz: 2 euro

  • Overnachting: 90 euro

  • Taxi naar station Biarritz: 12 euro

Links:

Van Baskenland tot Catalonië: Lekeitio naar St-Jean-Pied-de-Port

Deze reis door de Pyreneeën vertrekt vanuit Biarritz, een plek die gemakkelijk bereikbaar is met de trein. Je kan er je motor gemakkelijk naartoe verschepen met de autotrein. Lees meer over je motor op de autotrein zetten in dit artikel. Vandaag trekken we Baskenland door van het Westen naar het Oosten. Wie wat extra tijd heeft moet zeker langs Bilbao gaan, maar onderschat het aantal kilometers in deze route niet. Het zijn er maar 171, maar het aantal bochten is fenomenaal. Zelfs van het aantal haarspeldbochten raakten we de tel kwijt. En dat allemaal op rustige wegen, geen caravans of campers te bespeuren, en doorheen eindeloze bossen. Nu weten we (ongeveer) waar de Baskische onafhankelijkheidsstrijders zich schuil houden. Die Baskische ziel voel je trouwens op één of andere manier voortdurend. Dit zijn niet de Spanjaarden die we gewoon zijn te ontmoeten aan de Costa Del Sol. Heel ingetogen mensen die bijzonder blij zijn als ze een bezoeker kunnen verwennen met een eenvoudige maaltijd. Bewijs daarvan was een middagstop in restaurant Arakindegia in Leitza. We konden de motor parkeren in het steegje naast het restaurant zodat de kok van achter het fornuis een oogje in het zeil kon houden en om het menu te verduidelijken werd van elk gerecht een voorbeeldje naar de tafel gebracht. Een aanrader voor wie een stukje Baskische keuken van de gewone man wil leren kennen. Eerder konden we die ietwat vreemde sfeer opsnuiven in Azkoitia waar we op het dorpsplein van een koffie genoten samen met de dorpsoudsten. Dat stadje bleek trouwens de geboorteplaats te zijn van de moeder van Sint Ignatius van Loyola, de stichter van de Jezuïten orde.

Naarmate we verder naar het Westen trekken komen we ook in hoger gebergte terecht en steken we tenslotte de Spaans-Franse grens terug over bij de Izpegi Pas. We duiken de vallei aan de Franse kant in richting St-Jean-Pied-de-Port, een bekende pleisterplaats voor pelgrims op weg naar Santiago de Compostella. Hier maken ze zich klaar om de Pyreneeën over te steken. Spijtig genoeg betekent dit ook dat het stadje één grote markt is waar toeristen, pelgrims en souvenir verkopers elkaar builen lopen. Voor ons logement rijden we dan ook terug de stad uit richting St-Jean-le-Vieux om ons daar op de rustige camping municipal (eenvoudig en netjes, en vooral rustig) te installeren me een fles wijn.

Download GPS Route: GPS route Van Baskenland tot Catalonië: Lekeitio naar St-Jean-Pied-de-Port

De Route:

Links:

Van Baskenland tot Catalonië: Biarritz naar Lekeitio

Deze reis door de Pyreneeën vertrekt vanuit Biarritz, een plek die gemakkelijk bereikbaar is met de trein. Je kan er je motor gemakkelijk naartoe verschepen met de autotrein. Lees meer over je motor op de autotrein zetten in dit artikel. Biarritz is een typische 'oude glorie' dit nog steeds schijnt. Een geliefkoosde bestemming voor Fransen die zee en bergen (de Pyreneeën) willen combineren, maar ook de plek waar hippe jongeren komen om te surfen. Een (heel) klein beetje Californië in Europa dus, ook al omdat de kustroute die we straks zullen volgen in Spanje heel wat gelijkenissen vertoond met de Pacific Coast Highway. Vooraleer we daar zijn loodst de route ons langs het station van Biarritz (waar je de dus eventueel de motor kan oppikken) en in de richting van de grens met Spanje. We nemen een beetje afstand van de zee en duiken de uitlopers van de Pyreneeën voor het eerst in om vervolgens bij San Sebastian terug zicht te krijgen op de Golf van Biskaje. San Sebastian (of Donostia in het Baskisch) is trouwens meer dan de moeite waard om te bezoeken. Dus als je op tijd vertrokken bent in Biarritz, trek dan zeker een uur of twee uit voor een uitgebreide stop.

Van hieruit gaat het verder langs een kustweg die steeds kleiner en pittoresker wordt. Achter elke bocht schuilt alweer een nieuw adembenemend zicht, ronduit fantastisch. Het einddoel van de rit is Lekeitio. Wat op er op de kaart uitziet als een onbeduidend vissersstadje blijkt een fijne badplaats die enkel door Spanjaarden (en Basken) ontdekt is. Een leuke extra voor de zwemmers is het eiland dan voor de kust ligt en afhankelijk van de waterstand te voet of al zwemmend bereikbaar is. Aan de haven ligt een prachtige Basiliek bij een typisch Zuiders plein, en verderop kan je op één van de vele terrasjes genieten van een kop koffie of iets fris. Het aantal restaurants is dan weer beperkt, wij genoten van een lokale witte wijn en pinxtos (tapas) bij Antzarrak.

Voor de overnachting kunnen we camping Endai aanbevelen als een rustige plek met eenvoudig maar net sanitair. In het lokale winkeltje/bar kan je het noodzakelijke kopen om te eten, or ontbijten. Heb je geen tent mee dan is er ook een klein pension verbonden aan de camping. Daarvoor kan je best reserveren. Je komt deze camping trouwens al tegen twee kilometer voor je in Lekeitio bent.

Dag 3: Westwaards richt Oostkantons

Net zoals het een tijd duurt om in het hart van de stad te komen, zo ben je ook wel even onderweg eer je terug in het open veld bent. De route neemt ons Zuid-Westwaards in de richting van het Eifel natuurpark. Over de Rijnvlakte langs provinciale wegen komen we goed vooruit en genieten tegelijk van de wijdse omgeving. En even plots als op de heenweg gaat het landschap weer over in het heuvelachtige Eifel. Zin in een kop koffie? Stop dan zeker in het historische centrum van Nideggen.We karren vrolijk verder richting Hoge Venen en Oostkantons en voor je het weet zien de dorpen en straten er weer helemaal Belgisch uit. Even langs in de lokale supermarkt en we hebben alles voor een picnic. Het vinden van een picnic plekje verloopt iets minder vlot en na we omzwervingen langs de Vesder en voorbij de enduro terreinen van Bilstain poten we ons neer op een schaduwrijk pleintje bij de kerk van Thimister-Clermont. Geen zin om te klooien met een Zwitsers mes? Dan kan je op datzelfde pleintje terecht in Le Fourquet waar ze een democratische dagschotel serveren (ook op terras). Wij sloten de toeristische rit hier af, de snelweg bracht ons terug op tijd naar huis voor het avondeten. Wie meer tijd heeft kan van hieruit verder met een rit door zowel de Belgische Ardennen als het Haspenhouwse land van fruit en andere boomgaarden.

Interessante links:

Dag 2: Op zoek naar de bron van de Sieg

De Bron van de Sieg

De Bron van de Sieg

De Sieg is in deze buurt nog slechts een uit de kluiten gewassen beek, maar omdat ze gisteren de bron was van veel motor plezier verdient ook de Sieg een vermelding in onze bronnen special.  Op zoek dus naar de bron van de Sieg. Wikipedia vertelt ons dat we de oorsprong van deze rivier moeten gaan zoeken in het dorpje Walpersdorf  Zoals de meeste rivieren komt ook de Sieg niet zo maar opborrelen op een dorpsplein. We zullen het wat verder moeten gaan zoeken in de ietwat hoger gelegen bossen waar tal van bronnen ontspringen. Ondanks de coördinaten die we op het internet vonden, vraagt het toch nog wat speurwerk om het juiste pad te vinden. Daarbij leren we dat de bossen hier doorkruist worden met tal van onverharde weggetjes die, voor zover we konden vaststellen, helemaal legaal verkend kunnen worden. Trail rijders met een dagje extra kunnen hier gerust de baggage in het hotel laten en met een goede kaart de bossen gaan verkennen. Hou het wel een beetje rustig en beschaafd, dan kan je misschien, net als wij, een reetje door het bos zien huppelen. Een gelijkaardig pad brengt ons uiteindelijk tot de (of een) bron van de Sieg. Zo'n anderhalve kilometer bosweg, gemakkelijk bereidbaar met een zwaarbeladen BMW GS (twee personen met baggage), dus doenbaar voor iedereen met voldoende grondspeling om een gemiddelde stoeprand op te rijden.

Na dit stukje light-off-road avontuur cruisen we door het Rothaargebirge langs alweer de mooiste en leukste motorwegen. Hoe verder Oostwaards je gaat, hoe minder verkeer je tegenkomt. De route neemt ons vervolgens terug in Noord-Westelijke richting door nog meer bergachtig gebied, een beetje de Ardennen in het groot. Verderop komen we twee keer langs hoogelegen uitkijkpunten, de perfecte plek om de mooie natuur te overschouwen en iets te drinken. Een idee dat blijkbaar veel motorrijders hebben want op een zonnige weekend dag staat de parkeerplaats hier steevast vol met tweewielers allerhande.

Voor de lunch kunnen we andermaal niet weerstaan aan de geneugden van een Gasthof (Gasthof Kramer, net voor Nuttmecke) met terras en een bord: 'Biker Wilkommen'. Genieten van de zon en wat verfrissing. De rest van de rit zal ons richting Keulen nemen. Ideaal voor wie de rit wil combineren met een kleine city trip. Keulen is een bruisende stad met tal van leuke eethuizen en terassen. Langs de Rijn vind je de oerduitse biergartens met serveuses in traditionele klederdracht, een kilometer naar het Westen bevinden zich de hippere tenten waar het jonge Duitse volkje zich bij ons bezoek op zondagavond vergaapte aan parade van luidruchtige supercars. Nadeel is wel dat je bij het aanrijden van de stad al zo'n 30 kilometer op voorhand op mooie maar tamelijk drukke wegen terechtkomt (met flitspalen), en dat is toch een contrast met de Hansje en Grietje bossen in het echte Bergisches Land.

Interessante links:

Dag 1: Van Hasselt tot Siegen

Bij het buitenkomen van het hotel blijkt het toch nog behoorlijk lentefris, maar de zon maakt zich al op om onze motorpakken op een aangename temperatuur te brengen. Ideaal motor weer dus, en al snel rollen we de ochtendzon tegemoed. De eerste etappe van de trip gaat gewoon snel en efficient Hasselt uit richting snelweg om het echte startpunt van de route in Aken te bereiken. De GPS instellen op de start van de route Aken-Siegen volstaat op je tot daar te brengen. Ben je op tijd in Aken (bvb om 10u) dan heb je nog de tijd voor een bezoekje aan de Dom dat is meteen de plek van waaruit we verder gaan rijden. In de autovrije straten rondom de Dom kan je ook terecht voor een kop koffie, al dan niet op een terrasje. Van hieruit vertrekt de route richting Zuid-Oost de stad uit en na een paar buitenwijken kom je meteen in het groen terecht. Langs de Noordelijke kant van de Eifel geniet je van de eerste bochtenseries, maar dat zal nog maar een voorsmaakje blijken van wat komen zal, we rijden rond Keulen langs de Zuidkant en dat betekent dat we door Bonn zullen passeren. Voor we de voormalige hoofdstad van West-Duitsland bereiken doorkruisen we echter eerst de Rijnvlakte. Deze machtige rivier heeft ervoor gezorgd dat het Eifel gebergte abrupt overgaat in een vlakte vol velden. Je voelt je eventjes ergens in centraal Frankrijk. Honger? Dan is Traditionshaus Zur Linde in Swisttal een aanrader, als je van traditioneel Duitse keuken houdt natuurlijk.

De passage door Bonn is niet toevallig gekozen, dit is namelijk ook de stad waar de rivier de Sieg uitmondt in de Rijn, en die rivier zal ons voor de rest van de dag vergezellen richting ... Siegen. Eerst moeten we echter de stad uit, de buitenwijken lijken eindeloos uit te lopen, tot we links afslaan, door een wijkje rijden en vervolgens de natuur induiken met twee haarspeldbochten. De bijrijdster van dienst kant ophouden met de studie van de lelijke Duitse architectuur, nu is de fun opnieuw aan de piloot. Vanaf hier gaat het langs de Sieg en over de flanken op en neer tot Siegen. Een volle namiddag stuurplezier met een stadje links en recht voor de afwisseling. Puur genieten!

Siegen mag dan al een tamelijk uit de kluiten gewassen Universiteitsstad zijn, veel valt er niet te beleven. We kozen dan ook voor een rustig Hotel net buiten de stad waar we getrakteerd werden met een overdosis asperges rechtstreeks van bij de boer on de streek.

Interessante links:

Het Bergisches Land, waar Teutonen thuis zijn

Dit is een moto tripje voor elke motard die ondertussen de Abdij van Maredsous blindelings kan vinden en de bochten rond La Roche persoonlijk bij naam kent. De motard ook die de grens al eens over stak naar het Eifel gebergte maar nu op zoek is naar een alternatief. Het Bergisches land is zo'n alternatief. Oostwaards rijdende voorbij Keulen kom je in een motor walhalla terecht waar plezante stuurweggetjes, haarspeldbochten en snelle zwiepers verbonden worden door heerlijk ruikende bossen en links en rechts een Gasthof om de inwendige mens te versterken. Ietsje verder weg dan de klassieke Ardennen trip maar ideaal voor een weekend met een of twee dagen extra. We vertrokken voor deze route vanuit Hasselt. Wie aan de ander kant van het land woont kan de avond tevoren vertrekken en in de stad van de smaak logeren, er zijn daar comfortabele tot luxueuze hotels bij de vleet die je graag ontvangen.

Alles artikels en routes van deze motor trip door het Bergisches Land vind je hier.

De glooiende heuvels van Toscane

Als je voor je volgende vakantie Italië heeft uitgekozen moet je zeker een nadenken over Toscane. Hier bevinden zich niet alleen de bijzondere Renaissancesteden Florence, Siena en Lucca, voor motorrijders is vooral het landschap van Toscane ideaal voor lange tochten. De streek telt vele honderden kilometers aan kronkelende wegen die  langs glooiende heuvels, eeuwenoude dorpjes en olijfboomgaarden voeren. De campings in Italië staan bekend om hun properheid en als je er één uitzoekt als uitvalsbasis kun je in een dag of tien een groot deel van de bezienswaardigheden bezoeken.

Motor huren

Je kunt er natuurlijk voor kiezen om met de motor naar Italië te rijden. Dat is op zich al een fantastische tocht, die onder andere over de Dolomieten en langs het mooie Gardameer voert. Het kost alleen wel extra tijd, want als je gemiddeld vierhonderd kilometer per dag rijdt bent je al snel een dag of vier kwijt voordat je in Toscane bent. Gelukkig kun je ook op veel plaatsen motoren huren, bijvoorbeeld via www.motorbikerentitaly.com. Hier kan je kiezen uit onder andere BMW’s, Harley Davidson’s of een echte Italiaanse Ducati of Moto Guzzi.

Dagtochten

Vanuit bijvoorbeeld Florence maak je mooie dagtochten maken van rond de 200 kilometer. Dat lijkt weinig, maar er is zoveel te zien in Toscane, dat je ongetwijfeld veel stops zult willen maken. Florence zelf staat bekend om haar mooie Dom en het Palazzo Vecchio. Siena is één van de mooiste steden van Italië, die op het gebied van kunst en architectuur kan wedijveren met Florence. Het schelpvormige plein, Piazza del Campo, wordt geflankeerd door de Torre del Mangia en het oude stadhuis. Vanuit Florence kunt u gemakkelijk het betoverende Lucca en de beroemde toren van Pisa bezoeken. Voor de scooter liefhebbers ligt een tiental kilometer verder Pontedera waar de Vespa fabrieken staan, en je een bezoek kan brengen aan het Piaggio museum. Maak vooral ook een dagtocht langs de schitterende kust. In het bijzonder in het Nationale Park Cinque Terre vind jemooie wegen. Deze zijn weliswaar smal en stijl, maar ze bieden prachtige vergezichten van de Middellandse Zee en de rotsachtige kust.

Weekendje Den Haag

Den_Haag.jpg

Waarom eens niet een city trip dichtbij met de motor zaten we te denken, en hop wij op weg naar Den Haag.

Den Haag (of ’s-Gravenhage) is de zetel van de Nederlandse regering. Het is een prettige oude stad, met brede straten en een rustiger karakter dan het schreeuwerige Amsterdam of het bedrijvige Rotterdam. Vanuit Den Haag zou je wel een tripje naar één van deze steden kunnen maken, met de motor ben je er in respectievelijk een uur en een half uur. Maar Den Haag heeft genoeg te bieden om een weekend mee zoet te zijn. Vanaf Antwerpen rij je er in een uurtje naartoe en een hotel in Den Haag heb je snel en goedkoop op internet geboekt. Een hotel in de binnenstad met ruime parkeergelegenheid is een Hotel van Mercure.

Lindenbomen

Het voorname Lange Voorhout, beplant met lindebomen, is één van de mooiste straten van Den Haag. Hier bevindt zich het statige Hotel des Indes, op de hoek van de Denneweg, een leuk straatje met veel leuke barretjes en restaurants. Het middeleeuwse Binnenhof waar de Nederlandse regering zetelt is vrij toegankelijk voor voetgangers. In het midden staat een gotisch gebouw met de Ridderzaal, waar ieder jaar op de derde dag van september de troonrede wordt uitgesproken, waarin de plannen voor het komende jaar worden bekend gemaakt. Op deze dag, die Prinsjesdag wordt genoemd trekt de koninklijke stoet met de Gouden Koets door de stad, een ceremonie waar elk jaar zeer veel mensen op afkomen.

Groen en strand

In het Haagse Bos, tussen de Bezuidenhoutseweg en de Benoordehoutseweg ligt het koninklijk paleis Huis den Bosch, waar prinses Beatrix woont en waar haar zoon, koning Willem-Alexander binnenkort naar zal verhuizen. Het Zuiderpark is het toneel van het gratis popfestival Parkpop op de laatste zondag in juni. Het mooiste groen is in de duinen te vinden in de deelgemeente Scheveningen. Als de zon ook maar even schijnt gaan de Hagenezen een frisse neus halen op het strand. Hier rijdt je met de motor zo naartoe, langs de file waarin automobilisten vast zitten. Stal de motor in de parkeergarage naast het Kurhaus, of in die op de hoek van de Zwolsestraat en de Gevers Deynootweg. Ook vlakvoor het Zwarte Pad bevindt zich een ruime bewaakte parkeerplaats.

Het Westland en Indisch eten

In de stad moet je zeker door de Indische buurt rijden, met veel mooie huizen en ambassades. Vlakbij ligt ook het Vredespaleis. Een andere leuke tocht is door het Westland, een gebied met veel glastuinbouw en leuke kleine wegen. De route van begint en eindigt in Scheveningen en gaat via Loosduinen en Wateringen richting Maassluis. Vervolgens rijd je door de polder richting Hoek van Holland en door de duinen terug naar Den Haag! Als de avond valt zullen jullie wel honger hebben. Het is alleen geschikt voor mensen die van scherp eten houden, maar wie in Den Haag is moet zeker een keer bij een Indonesisch restaurant eten. In deze stad zijn de beste Indonesische (of Indische, zoals ze in Den Haag zeggen) restaurants van Nederland te vinden. Deze zijn opgezet door mensen die na de Nederlandse koloniale overheersing naar Den Haag emigreerden.

Heb je nog wat tijd over, check dan ook een onze motor en scooter route door het groene hart van Nederland.

Bezoek aan het DDR Motorrad Museum Berlijn

In het hartje van Berlijn vind je tussen de terrasjes een verrassend motor museum, het DDR Motorrad Museum. Een verborgen pareltje met een uitgebreide collectie perfect gerestaureerde old- en young timer motoren en scooters van Oost-Duitse origine. Denk aan merken zoals IWL, MZ, DKW, Cezeta en Simson. Je zal verbaasd staan welk een mooie motor- en scootergeschiedenis er in het voormalige Oost Duitsland opgebouwd is. Het museum ligt op een ietwat onverwachte plek een boogscheut van de Alexander platz en midden tussen de terrasjes. Een Simson scooter (met grote wielen) voor de deur lokt bezoekers. Die scootertjes doen het trouwens vandaag de dag nog goed bij de Berlijnse hippe jeugd omdat ze een pak sneller rijden dan de moderne 50 cc-tjes. Eens binnen lijkt het even of het museum maar een zakdoek groot is met een 10-tal vehikels en een mooie opengewerkte motor. Maar eens je de trap afgedaald bent kom je in een ware grot van Ali-Baba terecht die zicht uitstrekt over de kelders van de aanpalende panden.

Hier kan je zeker een paar uur doorbrengen als fan, wij moesten het spijtig genoeg met een blitzbezoek van een klein uurtje doen.

Geniet van de foto's:

Motorpret van Fes tot Chefchaouen

chefchouen.jpg

loukkos

chefchouen.jpg

chefchouen

De laatste volledige rit op Marokkaanse bodem is niet zo heel lang, dus is er tijd voor een bezoekje aan de gigantische Medina van Fes. Laat je op sleeptouw nemen door een gids en je wordt ondergedompeld in een wereld waar de middeleeuwen en moderne techniek vrolijk door elkaar lopen. Hier vindt je meer souvenirs, prullaria en eten dan je zoekt en voor een prijsje als je het spel van onderhandelen meespeelt. Wel even opletten dat je niet verloren loopt, neem je GPS mee! Na de middag draaien we het stuur weer richting noord voor een rit die de Marokko ervaring nog eens mooie samenvat. We starten in de groene landschappen ronder stad, komen vervolgens in een soort maanlandschap terecht om later terug in echte bergen te vertoeven. De wegen variëren van "hier zijn ze nog een weg aan het uitvinden" tot "strak als dit hebben we ze in Europa weinig". Vooral de laaste 50 kilometer voor de Pont du Loukous (de grens tussen Spaans en Frans spreken Marokko) bezorgen ons een ongekende motorervaring. En meteen zijn ook de laatste twijfelaars overtuigd dat de Triumph Explorer 1200 een geduchte concurrente is voor de BMW R1200GS. Er wordt zelfs gefluisterd dat het een betere motor is. De dag wordt afgesloten met een foto sessie op het uitkijkpunt bij Chefchaouen, net voor de zon onder gaat over deze trip.

Deze route vorm deel 1 van de Triumph Marokko Tour, de andere delen zijn: Triumph Marokko Tour: Langs de Spaanse en Marokkaanse kust naar ChefchaouenTriumph Marokko Tour: Door de Noord-Marokkaanse bergen naar IfraneTriumph Marokko Tour: Bergaf van Ifrane naar Afourer langs de bron van de Our-er-RbiaTriumph Marokko Tour: Naar Marrakech via het Atlas gebergte Triumph Marokko Tour: Over de Atlas van Marrakech naar Boulmane DadesTriumph Marokko Tour: De Gorge de Dades en de woestijnTriumph Marokko Tour: Een dag in Erfoud, of is het Arfoud?Triumph Marokko Tour: De lange rit naar Fes

Bezoeken

Chefchaouen: Prachtig bergstadje met een mooie oude stad (Medina), ga bij zonsondergang zeker naar het Chefchaouen uitkijkpunt.

Slapen en eten

Casa Hassan: Gelegen in de Medina van Chefchaouen (dus niet per motor bereikbaar) is dit een traditionele Riad met alle modern comfort (als je je kamer weet te vinden). Het hotel heeft aan de overkant van de straat een lekker hotel. Wie per sé een pint wil drinken kan terecht op het pleintje waar je ook de motor kan achterlaten. Betalen voor het bewaken van je motor op de plein is een must (goed onderhandelen). Prijs: OO

De lange rit naar Fes

group_kar-2.jpg

naarfez

IMG_4397

Hammam

De theestop in de voormiddag nemen we alweer aan een bron die verborgen ligt in een diepte aan de linker kant van de weg. De oase rond de bron blijkt een populaire pleisterplaats te zijn voor camper-toeristen. We zijn ondertussen van de grootste verbazing bekomen maar toch blijven de landschappen op het netvlies kleven. Stilaan maakt het dorre woestijnlandschap plaats voor de bergen die we aan het begin van onze reis aandeden. Ergens hoog in de bergen heeft gids Michael bij zijn verkenning een ontdekking gedaan. Zowaar een bed & breakfast in een miniscuul gehucht. We slaan de onverharde weg in worden hartelijk ontvangen met muntthee die zelfs niet mogen betalen. Bij een rondleiding door het huis krijgen we meer te zien van wat de B&B te bieden heeft aan kamers en zelfs een hammam. Alleen vrees ik dat er nog wat aan het comfort gewerkt zal moeten worden om veel verwende Europeanen aan te trekken. Een matras volstaat niet om een kamer in te richten en een oude ton met een vuurtje eronder in een afgesloten kamertje is ook niet echt wat de meesten onder ons verstaan onder een welness arrangement. Nog even tijd voor een "zotte" foto waar de Triumph Explorer als tractor wordt ingezet en dan weer om op weg richting Fes. Deze koninklijke stad is flink uitgedeind in de loop der jaren en tot bij het hotel geraken blijkt geen sinecure. Maar iedereen geraakt uiteindelijk door de verkeerschaos en we genieten van het prachtige uitzicht dat het hotel biedt op de oude stad.

Een dag in Erfoud, of is het Arfoud?

berber_sahara.jpg

desert

berber_sahara.jpg

berber_sahara

Vandaag rusten we. We blijven in hetzelfde hotel en vertrekken pas voor een activiteit om 10 uur in tegenstelling tot de gebruikelijke 8u30. We rijden een uurtje naar de sahara. Niet echt de sahara eigenlijk maar een uitloper van de echt zandwoestijn op een kleine 50 km van de grens met Algerije. Daar verblijven we een zuster hotel van het onze en kunnen we ontspannen bij het zwembad. We doen een ritje met een kameel tot hoog op een zandduin en eten een hapje.Het zwembad blijkt toch wat koud, dus beslissen met we z'n vier om de motoren aan de ingang van het hotel (Kasbah Tomboucktou) de woestijn in te sturen voor wat leuke beelden. Het is ondertussen wel 30 graden. Later die middag vertrekken we terug met de groep voor een paar fotosessies in de woestijn. Die zie je zeker in brochures voor de Triumph Explorer verschijnen de komende jaren. Kijk uit naar de man met de titanium grijze BMW helm :)

Deze route vorm deel 1 van de Triumph Marokko Tour, de andere delen zijn: Triumph Marokko Tour: Langs de Spaanse en Marokkaanse kust naar ChefchaouenTriumph Marokko Tour: Door de Noord-Marokkaanse bergen naar IfraneTriumph Marokko Tour: Bergaf van Ifrane naar Afourer langs de bron van de Our-er-RbiaTriumph Marokko Tour: Naar Marrakech via het Atlas gebergte Triumph Marokko Tour: Over de Atlas van Marrakech naar Boulmane DadesTriumph Marokko Tour: De Gorge de Dades en de woestijnTriumph Marokko Tour: De lange rit naar FesTriumph Marokko Tour: Motorpret van Fes tot Chefchaouen

Bezoeken

Zandduinen van Erg Chebbi: Nog niet echt de sahara maar wel al 100% het sahara gevoel, start de kamelen!

Slapen en eten

Kasbah Hotel Xaluca Arfoud: Ons tweede hotel van de Xaluca groep, en alweer prachtig. Ze mengen comfort van een modern tophotel met de sfeer en traditie die dit deel van Marokko typeert. Het hotel in Arfoud heeft de vorm van een Kasbah (een fort) waarbij alle kamers op het gelijkvloers liggen rond een centrale plaats waar in dit geval het zwembad ligt. Schrik dus niet als je aan de receptie te horen krijgt dat je kamer vlak achter het zwembad ligt. Een afgesloten parking garandeert de veiligheid voor de moto. Prijs: OOO

De Gorge de Dades en de woestijn

pas_up.jpg
pas_up.jpg

pas_up

scenery_2

pas2

img_0061.jpg

IMG_0061

We starten de dag met een rit door de prachtige vallei van de Dades. Verderop komen we aan een spectaculaire klim naar de top van de pas. Een klim met zes hele korte haarspeldbochten. Bovenaan de pas heb je een uitzonderlijk zicht op de bochten en de smalle vallei. De perfecte locatie voor extra foto's en video. Na een extra ritje op en af voor de foto splitst de groep. Ik ben één van de gelukkigen (samen met de de fotograaf, Michael de gids, Trevor van Triumph, Alejandro uit Spanje en Joakim de gekke Zweed). Ik ben duidelijk de minst ervaren off roader, maar de praktijk met de zware GS bleken een goede voorbereiding om de 35 kilogram zwaardere Triumph door 50 kilometer rivierbedding en gravel te loodsen. Op de top ontmoeten we een groepje Nederlands camper-toeristen, en nog vreemder, een Belg (West-Vlaming) die met een soort buggy en aanhangwagen reeds een paar maand Noord Africa aan het verkennen is. We zullen hem later terugzien aan de andere kant van de pas aan de "camping" daar. Na een spectaculaire aanloop duiken we de droge rivierbedding in en kruipen we een 10tal kilometer rustig naar boven. Verderop verandert de weg terug in een een gravel weg. Er wordt flink wat gezweet want snelheid maken is er niet bij op dit soort paden. Iedereen blijft zonder problemen recht tor er een grote traktor van de andere kant komt. Ik probeer de berm op te sturen maar zonder succes en de gaat de Explorer op zijn kant. Geen erg, Trevor is er als de kippen bij om het gevaarte terug het recht te helpen zetten en we rijden door naar de top. Bovenaan, op 2800 meter, is het lekker fris. De weg naar beneden zou een "piece of cake" worden, maar de schade aan het pad is toch groter dan gedacht, dus is het ook aan deze kant goed uitkijken wat je doet. In het laatste stuk stuk gravel komen we de rest van de groep tegen die ons een stukje tegemoed komt. We maken een paar foto's en iederen vertrekt terug naar beneden. Aangekomen bij de camping aan de andere kant duurt het even voor de laatste rijders aankomen. Het blijkt alleen Björn te zijn. Zes kilometer eerder is "Don" Simone onderuit gegaan. Een beetje twijfel in een zanderig stuk en hij is zwaar onderuit gegaan. Geen schade aan de Don zelf, maar de voorkant van zijn Explorer hangt naast het voorwiel. De hulptroepen pikken Simone en zijn motor op en met een uur vertraging komen we aan de eetplaats aan. Een populaire plek duidelijk, want er staan een 30tal Goldwings uit Casablanca en later komen de KTM jongens uit ons vorig hotel ook aan. Van daaruit vertrekken we terug door een feeërieke oase richting Erfoud. Daar wacht ons alweer een uniek hotel. Maar eerst moeten er nog even 150 kilometer door de woestijn worden afgemaald. Wat een saaie rit zou kunnen zijn is het helemaal niet, de woestijn is een vreemde omgeving die blijft fascineren. Naarmate we Erfoud - ooit een draaischijf van de slavenhandel - naderen verandert de woestijn van steen naar zand. Een 30-tal kilometer voor ons hotel zien we langs de weg een woestijn-parking. Berber tenten aan een aantal waterputten met een paar echte (?) en een paar namaak berbers erbij. We maken een snelle stop voor een kop thee in de tent, en de lokale jongens (de rasta's doen mij vermoeden dat ze niet echt primitieve lokale boeren zijn) demonstreren het feit dat de verschillende waterputten met elkaar verbonden zijn. Een slimt idee om te voorkomen dat de ééne familie de put van de andere zou vergiftigen. Vandaag staan de putten droog. Met de vertraging van de middag was deze stop er voor gids Michael eigenlijk te veel aan. Hij wil absoluut niet bij donker door de woestijn rijden. En terecht zo blijkt, want zelfs de voertuigeen met licthen schakelen die niet in als het donker wordt. Gelukkig zijn we net voor het écht donker wordt in ons hotel. Tijd voor bier bij het zwembad en nagenieten van een vermoeiende maar prachtige dag.

Deze route vorm deel 1 van de Triumph Marokko Tour, de andere delen zijn: Triumph Marokko Tour: Langs de Spaanse en Marokkaanse kust naar ChefchaouenTriumph Marokko Tour: Door de Noord-Marokkaanse bergen naar IfraneTriumph Marokko Tour: Bergaf van Ifrane naar Afourer langs de bron van de Our-er-RbiaTriumph Marokko Tour: Naar Marrakech via het Atlas gebergteTriumph Marokko Tour: Over de Atlas van Marrakech naar Boulmane Dades

Triumph Marokko Tour: Een dag in Erfoud, of is het Arfoud?Triumph Marokko Tour: De lange rit naar FesTriumph Marokko Tour: Motorpret van Fes tot Chefchaouen

Bezoeken

Gorge des dades: Deze unieke vallei verdient eigenlijk een volledige dag bezoek of zelfs meer.

Slapen en eten

Kasbah Hotel Xaluca Arfoud: Ons tweede hotel van de Xaluca groep, en alweer prachtig. Ze mengen comfort van een modern tophotel met de sfeer en traditie die dit deel van Marokko typeert. Het hotel in Arfoud heeft de vorm van een Kasbah (een fort) waarbij alle kamers op het gelijkvloers liggen rond een centrale plaats waar in dit geval het zwembad ligt. Schrik dus niet als je aan de receptie te horen krijgt dat je kamer vlak achter het zwembad ligt. Een afgesloten parking garandeert de veiligheid voor de moto. Prijs: OOO

Over de Atlas van Marrakech naar Boulmane Dades

img_4256.jpg

IMG_4066

IMG_4127

img_4256.jpg

IMG_4256

De dag start opnieuw vroeg, want we willen de bussen met toeristen voor zijn die vanuit Marrakech vertrekken om de Atlas te beklimmen. De rit is dan ook meer dan de moeite en we rijden zelfs een extra rondje over de top om onze fotograaf ter wille te zijn. Rond de middag slaan we links af om langs een minder goed bereidbare canyon (tot voor kort was dit off-road) richting Ouarazatte te rijden. Even verderop nemen we de lunch - tajine - in een restaurant dat voor de toeristen een tent heeft opgezet. Dat dit ook een off-road paradijs is bewijst de aanwezigheid van nog en groep motorrijders met echte cross-bakken. Het foto team en de beste rijders maken een ommetje langs een oase, waar top piloot Joakim uit Sweden zich vast rijdt in de modder. Eens we weer helemaal aan de voet van het gebergte zijn, aan de West-kant deze keer pauzeren we bij Aït Ben Haddou wat een populaire film locatie is. Hier werd onder andere gefilmd voor Gladiator. Uitgerust en fris na een kopje muntthee nemen we een binnenweg die eigenlijk geen weg is om daarna de dag te eindigen de dag met een zen-rit door de woestijn. De schier eindeloze rit langs dorpjes en steden met de typische zandkleurige huisjes met platte daken brengt je bijna in hogere sferen. Aangekomen in een prachtig hotel in Boulmane Dades worden we verrast een traditionele groep zingende mannen en vrouwen. Geen betere manier om ons nog dieper onder te dompelen in deze toch voor ons voor een groot deel onbekende cultuur.

Deze route vorm deel 1 van de Triumph Marokko Tour, de andere delen zijn: Triumph Marokko Tour: Langs de Spaanse en Marokkaanse kust naar ChefchaouenTriumph Marokko Tour: Door de Noord-Marokkaanse bergen naar IfraneTriumph Marokko Tour: Bergaf van Ifrane naar Afourer langs de bron van de Our-er-RbiaTriumph Marokko Tour: Naar Marrakech via het Atlas gebergte

Triumph Marokko Tour: De Gorge de Dades en de woestijnTriumph Marokko Tour: Een dag in Erfoud, of is het Arfoud?Triumph Marokko Tour: De lange rit naar FesTriumph Marokko Tour: Motorpret van Fes tot Chefchaouen

Bezoeken

Aït Ben Haddou: Deze versterkte stad diende als locatie voor een lange reeks films. Wie geen zin heeft om er helemaal naartoe te wandelen heeft ook een mooi uitzicht vanop het terras (achteraan) van het koffiehuis op de parking (zie route).

Slapen en eten

Hotel Xaluca Dades: De hotels van de Xaluca groep zijn stuk voor stuk aanraders. Ze mengen comfort van een modern tophotel met de sfeer en traditie die dit deel van Marokko typeert. In Boulmane Dades zijn de kamers uitgehouwen uit de rotswand en bieden ze een uniek zicht op de vallei van de Dades. Hetzelfde zicht straalt je toe vanuit het zwembad op het dak. Een afgesloten parking garandeert de veiligheid voor de moto. Prijs: OOO

Naar Marrakech via het Atlas gebergte

img_4110.jpg

Cascades d'Ouzoud

IMG_4038

img_4110.jpg

IMG_4110

Bij onze theestop in Azilal voelen we ons al een beetje Marokkaan. Hier komen niet zo veel toeristen. Maar natuurlijk passeer je met 18 identieke Triumph Explorer 1200 motoren en mannen in identieke Triumph pakken erop nooit onopgemerkt door een stad, dorp of zelfs streek. De volgende stop is tevens de lunch stop aan les Cascades d'Ouzoud. We zijn al voor 12u ter plekke, dus is er ruim de tijd om een kijkje te gaan nemen bij de waterval. Beter nog, we rijden eerst even door tot aan de top van de bergpas wat alweer mooie plaatjes oplevert zowel van de lokale markt waar we door rijden als van de kronkelwegen verderop. Terug beneden laten we ons toch overtuigen door een kerel die beloofd dat hij ons allemaal snel te eten zal geven vlak bij de waterval zelf. En hij heeft zelfs niet gelogen. Na de fotostop verorberen we de obligate tajines en kebabs. Van hieruit gaat het verder richting Marrakech, maar niet zonder even een groepje Belgische motorrijders naar de juiste plek te sturen. Of de watervallen de moeite zijn? Jazeker, en laat je niet verleiden om te eten aan één van de vele restaurantje zonder het magistraal uitzicht. De namiddag levert alweer een meer ontspannen rit … hoewel … ik herinner mij vaag toch nog een stukje bijna-race-track door de bergen. Ik zal er eens de video beelden moeten op naslaan … . In elk geval eindigen we de namiddag met de cruise controll aan en genieten we opnieuw van de vreemd geuren en kleuren. De nodige zen-voorbereiding om de heksenketel van Marakkech in te duiken. De gidsen hebben gewaarschuwd, we moeten helemaal rond de stad, en het verkeer is crazy. En gelijk hebben ze, het is heen heksenketel. Maar toch weer niets om je écht zorgen over te maken op de motor. Iedereen rijdt waar hij wil, regels zijn er niet tenzij dan dat je de anderen niet overhoop rijdt. En zo komen vooral de ervaren stadsrijders (zoals Michel die elke dag door Parijs rijdt) met een grote smile in de helm aan bij ons luxe hotel. Het heeft trouwens iets decadent, 18 gelijke zware motoren die netjes opgelijnd worden op het trottoir voor het hotel. Rijke snobs hoor je voorbijgangers denken, maar geheel onterecht. Eerder een prachtige groep van over gans de wereld die stuk voor stuk met veel openheid van geest en enthousiasme genieten van deze unieke motor-ervaring die Triumph hen aanbiedt. De avond brengen we door op het wereldberoemde (en werelderfgoed) Djeema-El-Fna plein waar eten in één van de vele traditionele stalletjes. Voor de culinaire ervaring moet je het niet doen, maar je kijkt wel je ogen uit in deze chaotische drukte. Wanneer aan het einde van onze maaltijd twee bedelaars de achtergelaten worstjes van ons bord grissen (niet hard genoeg gebakken volgens sommigen, gewoon rood gekruid volgens mij) meen ik de échte arme sloebers geïdentificeerd te hebben. Maar als het arme vrouwtje enkele minuten later een babbeltje slaat met één van de speelgoed verkopende meisjes op het plein begin ik weer te twijfelen. Is zij dan toch de manager van een aantal van deze commerçanten? Wie zal het zeggen.

Deze route vorm deel 1 van de Triumph Marokko Tour, de andere delen zijn: Triumph Marokko Tour: Langs de Spaanse en Marokkaanse kust naar ChefchaouenTriumph Marokko Tour: Door de Noord-Marokkaanse bergen naar IfraneTriumph Marokko Tour: Bergaf van Ifrane naar Afourer langs de bron van de Our-er-Rbia

Triumph Marokko Tour: Over de Atlas van Marrakech naar Boulmane DadesTriumph Marokko Tour: De Gorge de Dades en de woestijnTriumph Marokko Tour: Een dag in Erfoud, of is het Arfoud?Triumph Marokko Tour: De lange rit naar FesTriumph Marokko Tour: Motorpret van Fes tot Chefchaouen

Bezoeken

Cascades d'Ouzoud: De hoogste watervallen van Marokko en echt de moeite waard. Neem de lunch met zicht op de waterval.

Jeema-El-Fna: Een werelderfgoed plein dat het hart vormt van het oude Marrakech dat 's avonds omgetoverd wordt in een gigantisch open-lucht restaurant. Anderzijds ook wel de plek ter wereld waar je meest door bedelaars allerhande wordt lastig gevallen.

Slapen en eten

Atlas Medina Hotel: Een regelrecht luxe hotel dat buiten de oude stad ligt. Niet kiezen als je naar typisch lokaal op zoek bent, maar het is wel een kwalitatief hoogstaand hotel met alles erop en eraan. Parkeren deden wij op het trottoir voor de deur, het hotel zorgde voor bewaking dag en nacht. Prijs: OOO

Bergaf van Ifrane naar Afourer langs de bron van de Our-er-Rbia

Bij de eerste stop zijn de apen nog niet aangekomen, die arriveren pas tegen de middag als er voldoende toeristen zijn met nootjes (sic). Maar niet getreurd, even verderop levert wat zwerfafval soelaas. Een groepje apen poseert min of meer gewillig voor de cameras. Trevor, onze 'host' van Triumph schotelt een van die beesten een landkaart voor in de hoop een paar goeie tips te krijgen. Leuk plaatje :) Daarna volgt opnieuw prachtige bergrit, door het laaggebergte dit keer. De combinatie van de zuidelijke droogte met toch een behoorlijke hoogte (1500 meter) zorgt voor een afwisseling van bossen en vreemde maanlandschappen. Dit is ook het moment waarop we de Triumph Explorer 1200 kunnen testen op moeilijk terrein. Het asfalt is van zeer slechte kwaliteit en bij momenten zelfs helemaal afwezig. Het gaat lekker snel wat ons meteen de gelegenheid geeft om volop van zowel ABS (voor de putten) als de ESP (aan het einde van een slecht stuk) te genieten. Ook de schokdempers krijgen er hevig van langs, en we staan dan ook ongeveer een derde van de tijd rechtop. In een afdaling met de nodige kiezel op de weg brengt een scherpe bocht naar rechts mij terug in de realiteit. Het achterwiel schuift vlot een halve meter naar links maar gelukkig blijft het daarbij. Graeme, de Australiër die vlak achter mij reed geniet van het schouwspel en geeft mij een schouderklopje bij de volgende foto stop. "Ay mate, that was a scary moment there." Na een kleine 100 kilometer hotsen en botsen wordt de weg beter. Maar gids Michael heeft alweer een verassing klaar. Met name de bron van de Oum-er-Rbia blijkt naast een indrukwekkend uitzicht (er komt zowaar een volwassen beek rechstreeks uit de berg gespoten) ook te beschikken over een bijzonder theehuis. Op de oever van de net ontsproten rivier is namelijk een soort lange tent gebouwd op een betonnen versteviging. Je kan er rustig op een tapijt zitten en genieten van het kolkende water bij (nog maar eens) een munttheetje. En dit is geen initiatief van de Marokkaanse dienst voor toerisme, neen gewoon een lokale ondernemer die vooral toevallige passant ontvangt. Lunch in Khénifra op het "schoon verdiep" van een lokaal theehuis. Een met salons ingericht balkon met zicht op de gelagzaal beneden. De Tajine is van uitstekende kwaliteit, maar het is toch even wennen als er geen bestek geleverd wordt. Eten met handen en brood, we hebben het allemaal wel al ergens gelezen maar in de praktijk is dat toch niet zo evident. De namiddag rit is minder vermoeiend maar zoals we nog wel zullen meemaken op deze trip is het rustig door het landschap dokkeren in Marokko een belevenis op zich. Groene weiden, palmbomen, bergen, rivieren, het verkeer, vreemde huizen en de warmte die ongemerkt stijgt vormen en vreemde cocktail van indrukken. Het hotel ligt aan het einde van een kaarsrechte weg richting bergen. Vermoeid maar voldaan begeven we ons richting zwembad om met een frisse pint de ervaringen van de dag te bespreken.

Deze route vorm deel 1 van de Triumph Marokko Tour, de andere delen zijn: Triumph Marokko Tour: Langs de Spaanse en Marokkaanse kust naar ChefchaouenTriumph Marokko Tour: Door de Noord-Marokkaanse bergen naar Ifrane

Triumph Marokko Tour: Naar Marrakech via het Atlas gebergte Triumph Marokko Tour: Over de Atlas van Marrakech naar Boulmane DadesTriumph Marokko Tour: De Gorge de Dades en de woestijnTriumph Marokko Tour: Een dag in Erfoud, of is het Arfoud?Triumph Marokko Tour: De lange rit naar FesTriumph Marokko Tour: Motorpret van Fes tot Chefchaouen

Bezoeken

Forêt des Cêdres: De ceder bossen van Marokko vormen een uniek natuurgebied een diverse fauna. Meest opmerkelijk zijn waarschijnlijk de aapjes (makkaken) die de toersten vermaken. Maar vergeet niet, het zijn wilde dieren.

Bronnen van de Oum-er-Rbia: Een prachtig bronnen complex dat je mits je een uurtje extra hebt zeker moet bezoeken. Gewoon een theetje langs het water is anders ook al mooi.

Slapen en eten

Hotel Tazarkount: Heel mooi hotel met pracht zwembad en een lekkere keuken. Grote kamers en een afgesloten parking zijn alweer ideaal voor motorrijder en baggage. Prijs: OOO