Dag 8: Het water is veel te diep

Wie dacht dat de laatste dag in Spanje een doordeweeks gebeuren zou zijn, die heeft niet begrepen welk een explosieve cocktail Endurofun en de Wild Boys vormen. Neem nu het eenvoudig pellen van een gekookt ei. Yves ontwikkelde daarvoor een speciale hoge-druk techniek die je eitje feilloos gepeld en in no time op je bord laat belanden. We zijn er zeker van dat het ei in kwestie zich niet over de ontbijttafel zou verspreid hebben als het harder gekookt was. Het mag duidelijk zijn, met deze club is ambiance verzekerd. Doe er nog wat joy riding met een golf karretje bij en je begrijpt waarom Anna van de camping ons verzekerd heeft dat "Wild Boys" een perfecte naam is. Maar er zou ook gereden worden op de laatste dag van de reis, en hoe! Als muilezels trokken we de bergpaden omhoog met het zweet tussen de benen en het hoofd in de wolken. Het einddoel was een spookdorp hoog in de bergen. Daar konden we de heer danken voor de voorspoedige reis in de vervallen kerk, onze zonden opbiechten en tegelijk bidden voor een spoedig herstel voor Boy die ondertussen verzorgd werd in een ziekenhuis in zijn thuishaven. De lokale hippies in het verlaten dorp keken wel even op van zo veel drukte. Van daaruit ging het alweer verder tegen een rustig - nu geen accidenten meer doen - tempo door de bergen rondom Camping Isabena.

Isabena is trouwens de naam van de rivier die hier door de streek stroomt, en gezien een off-road avontuur er geen is als er geen rivier doorwading bij is besloot gids Bart daar als afsluiter werk van te maken. Maar zoals Willy Somers het al zong: "Het water is veel te diep", vooral als je beentjes korter zijn dan de vorkpoten van je KTM. En daar ging Bart het water in, wat dan weer een open doel was voor Werner die dan wel geen langere benen heeft maar wel een motor met nauwelijks vorkpoten. En hop daar dook de senior van de groep met zijn brommerken het sop in om vlotjes naar de overkant te spartelen. Er is maar 1 conclusie: Werner is een held! klik hier voor de links naar de video

Hiermee kwam de reis tot een einde (althans het deel op twee wielen), tijd voor een zwemken, motoren vastsjorren, pintje drinken en veel napraten over de trip en over het leven. Het is verbazingwekkend hoeveel levenswijsheid er uit zo'n bende overjaarse pubers komt als je er maar genoeg bier in giet. Wie meer details wil moeten we teleurstellen want what happens in de Pyreneeen stays in de Pyreneeen.

Morgen gaat elk terug zijn eigen weg, platreden of nieuwe paden maar allemaal een ervaring rijker. Tot binnenkort vrienden.